24 juni.
Wij verlieten de "tempeliersburcht" rond half zeven. Het ontbijt werd daar, zeer ongebruikelijk, pas vanaf zeven uur geserveerd. Daar wilden wij niet op wachten. Sahagun een grote plaats met verschillende albergues en cafe's lag op nog geen 13 km fietsen.
Daar aangekomen vonden wij een hotel dat een pelgrimsontbijt serveerde. Wij zaten heel toepasselijk aan een tafeltje onder een enorme Sint Jacobsschelp in het plafond. Het middeleeuws aangeklede hotel bood een prima ontbijt voor maar 3 euro. Het was er schoon en aangenaam. Het werd minder schoon en aangenaam bij de toiletten die in de kelder onder het restaurant waren gevestigd. In de kleine ruimte van het herentoilet lagen 2 dode kakkerlakken. Euhg!
In het tweede toilet lag er 1. En naast de wasbakken crepeerde nummer 4! Dat werd toch even doorbijten want de nood was hoog.
Toch lieten de kakkerlakken een nare bijsmaak achter. Gelukkig geeft de Camino genoeg afleiding. Vandaag werd dit, naast de typische omgeving van Meseta, vooral verzorgd door de niet aflatende regen. Regen werd al 3 dagen voorspeld maar kwam nu pas naar beneden.
En hoe? Laten wij zeggen gestaag en langdurig.
Gelukkig konden wij een stuk van de route afsnijden wat ons 10 km in de regen fietsen scheelde. Het zal niemand verwonderen dat wij als verzopen katjes in Leon aankwamen. De voormalige koningsstad toonde zich niet op haar voordeligst. Grauw en nat wilden de festiviteiten ter ere van San Jose, hun patroonheilige niet van de grond komen. De sfeer en aanblik van de stad is heel anders dan de elegantie van Burgos. Wellicht omdat het na het samengaan met Kastillië zijn functie als koningsstad verloor?
Ook hier staat een prachtige kathedraal. In een zuivere vroeggotische stijl dit keer, die in de 19e eeuw zoveel mogelijk van alle latere (barokke) toevoegingen is ontdaan.
Vandaag overnachten wij bij de zusters benedictinessen. Na het eten werden wij uitgenodigd om de completen (de nachtmis) bij te wonen. Deze was erg fraai. In de kapel van de benedictinessen, die verder nooit voor publiek is geopend, staat in de apsis een verguld retabel. Het geheel is versierd met heiligenbeelden en schilderijen rijkt tot de nok van het 12 meter hoge tongewelf.
De 18 nonnen zongen heel mooi a-capella. Aan het eind moesten de verzamelde pelgrims samen met de zusters het Salve Regina zingen. Daarna ontvingen wij van Moeder Overste de pelgrimszegen. Met een beetje geluk behoedt deze mij weer voor een ongelukkige val.
Morgen verlaten wij de oude koningsstad weer. We komen steeds dichter bij Santiago. Nig maar een paar dagen te gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten